"Ουδείς Αγεωγράφητος" έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι που σημαίνει ότι όλοι μας πρέπει να κατανοούμε τη χωρική πλευρά της ανθρώπινης παρουσίας, των διαφόρων περιοχών και του περιβάλλοντος του πλανήτη μας. Μια απομονωμένη χωρική πληροφορία, όμως, δεν αποτελεί και γεωγραφική γνώση. Για παράδειγμα, γνωρίζοντας ότι το Λευκό Όρος είναι το υψηλότερο βουνό στην Ευρώπη δεν σημαίνει ότι γνωρίζουμε Γεωγραφία, τουλάχιστον μέχρις ότου το μεμονωμένο αυτό γεγονός τεθεί μέσα σε ένα χωρικό πλαίσιο. Συγκεκριμένα, η γεωγραφική αντίληψη απαιτεί να γνωρίζουμε όχι μόνο τη θέση του Λευκού Όρους, αλλά και το γιατί είναι η υψηλότερη κορυφή στην Ευρώπη. Πρέπει να καταλάβουμε τις φυσικές διαδικασίες που ήσαν υπεύθυνες για τη δημιουργία του και την εξέλιξη του. Πρέπει ακόμα να αντιληφθούμε γιατί η θέση του στην οροσειρά των Άλπεων επιδρά στην Ευρώπη σε σχέση με τη διαθεσιμότητα των υδάτων και την ροή των ποταμών της, τα θέματα ασφάλειας και τα συγκοινωνιακά εμπόδια σ' αυτήν. Για τον Γεωγράφο το Λευκό Όρος μπορεί να γίνει κατανοητό μόνο μέσα σε ένα πλαίσιο φυσικών και ανθρώπινων χωρικών αλληλοσυσχετίσεων και αλληλεπιδράσεων.
Το άτομο που είναι αγεωγράφητο, είναι σαν μια θαλάσσια βόλτα στην ακρογιαλιά οπού περπατάς μέσα σε μια υπέροχη γκαλερί έργων τέχνης, όπου τα εννέα-δέκατα των έργων έχουν το πρόσωπό τους γυρισμένο αντίθετα προς εσένα.
(Από την εισαγωγή του Βιβλίου του δασκάλου του εκπαιδευτικού υλικού «Ταξίδι στο Χώρο»)
T. Henry Huxley
